Wczoraj odbyła się konferencja nt. zmian systemowych w ochronie zdrowia zorganizowana przez Ogólnopolski Związek Pracodawców Ochrony Zdrowia. Z przedstawicielami samorządów wojewódzkich i powiatowych oraz dyrektorami szpitali i placówek medycznych z całego kraju spotkała się minister zdrowia Izabela Leszczyna, aby przedstawić założenia zmian systemowych w ochronie zdrowia.
Koncepcję zmian opracowywał Zespół ds. Systemowych w Ochronie Zdrowia pod przewodnictwem Minister Zdrowia.
– Zmiany mają pomóc szpitalom, które znajdują się w trudnej sytuacji, ale też pozwolić rozwijać się w taki sposób, żebyśmy zabezpieczyli rzeczywiste potrzeby zdrowotne mieszkańców powiatów i województw. Podstawą powodzenia koncepcji zmian systemowych jest wzajemne zaufanie i wspólne podjęcie odpowiedzialności: rząd nie powie, że szpitale to zadanie samorządów, a samorządy nie powiedzą, że to problem rządu. To nasz wspólny problem i wspólny cel – powiedziała minister zdrowia Izabela Leszczyna.
Największą porażką systemu jest brak koordynowania opieki medycznej nad pacjentem. Trzy filary – POZ, AOS, szpital – muszą ze sobą ściśle współpracować, przynajmniej na poziomie powiatu. Musimy zmienić system ochrony zdrowia, bo inaczej czeka nas katastrofa. Zespół ekspertów wypracowujący koncepcję reformy przedstawił dziesięcioletnią perspektywę reformy. Od dawna mówiliśmy, że albo będzie ponadpartyjna, długofalowa strategia, albo nigdy nie odbijemy się od dna. Mam nadzieję, że będzie tu zgoda polityczna. Będziemy rozmawiać ze starostami, czyli na tym podstawowym politycznym poziomie – podkreślił Waldemar Malinowski, prezes Ogólnopolskiego Związku Pracodawców Szpitali Powiatowych.
Główne elementy koncepcji MZ to deregulacja, transformacja i odwrócona piramida świadczeń.
Celem deregulacji będzie zmniejszenie obciążeń wykorzystywanych zasobów w ochronie zdrowia, a poprzez to ich bardziej efektywne wykorzystanie oraz obniżenie kosztów funkcjonowania. Proces ten będzie realizowany w latach 2024-25 przez wprowadzenie kilku kolejnych „pakietów deregulacyjnych”, zmniejszających wymogi ustaw, rozporządzeń MZ oraz zarządzeń NFZ.
Pierwszy pakiet deregulacji – już w przygotowaniu – zakłada m.in. uproszczenie mechanizmu kwalifikowania szpitali do sieci szpitali (PSZ):
- kwalifikowane do niej będą wszystkie szpitale, które mają przynajmniej jeden profil w zakresie leczenia szpitalnego (oddział szpitalny) w trybie pełnej hospitalizacji;
- oddziały zabiegowe, które nie spełnią kryteriów wejścia do sieci, będą mogły funkcjonować w trybie hospitalizacji planowej albo chirurgii jednego dnia;
- uproszczone zostaną w sieci szpitali zasady regulujące udzielanie dodatkowych rodzajów świadczeń realizowanych w ramach m. in. SOR/IP, OIT, chemioterapii, rehabilitacji stacjonarnej, AOS;
- określenie minimalnego udziału świadczeń zabiegowych w oddziałach zabiegowych;
- określenie minimalnej liczby odebranych porodów na oddziałach ginekologiczno – położniczych
Dodatkowo uzupełniony zostanie katalog świadczeń ambulatoryjnych udzielanych bez skierowania o poradę optometrysty. Inne przykłady działań deregulacyjnych to:
- uproszczenie formularza IOWISZ, podniesienie minimalnej wartości kosztorysowej wymaganej dla wydania opinii o celowości inwestycji,
- uproszczenie składanych wniosków akredytacyjnych,
- uproszczenie niektórych norm sanitarnych dla szpitalnictwa i ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.
Celem transformacji jest z kolei stworzenie optymalnego systemu zabezpieczenia szpitalnego. Jej poszczególne elementy będą wdrażane w latach 2024-2026.
Kluczowe zasady procesu transformacji to m.in. dobrowolność uczestnictwa i wprowadzenie map świadczeń (map zabezpieczenia szpitalnego), które przygotują AOTMiT, NFZ, NIZP-PZH i urzędy wojewódzkie.
Mapy pozwolą uporządkować sieć oddziałów realizujących świadczenia na poziomie podstawowym (1-5 oddziałów podstawowych + SOR/IP), specjalistycznym, wysokospecjalistycznym (m. in. kardiochirurgia, neurochirurgia, transplantologia) oraz strategicznym (oddziały o zabezpieczeniu ponadregionalnym i krajowym). Perspektywa docelowa ich wdrażania to lata 2025-27, natomiast osiągnięcie wszystkich celów ~10 lat.
Obok istniejących rozwiązań transformacyjnych w ochronie zdrowia (np. restrukturyzacja, łączenie SP ZOZ-ów czy spółek, przeprofilowanie) wprowadzone zostaną nowe:
- Zespół Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej (ZPZOZ) – nowy typ podmiotu, który będzie mógł być utworzony lub powstać w wyniku połączenia kilku SPZOZ z różnymi organami tworzącymi i adekwatną strukturą udziałową.
- Porozumienie – umowa cywilnoprawna pomiędzy podmiotami, która skutkowałoby podziałem usług pomiędzy świadczeniodawcami.
- Powiatowe Centrum Zdrowia – tworzone w strukturze istniejącego SP ZOZ lub poza nią do realizacji podstawowych świadczeń internista, ginekolog, chirurg, pediatra), ale bez możliwości hospitalizacji,
- Związek JST (jednostki samorządu będą mogły łączyć SP ZOZ-y, przez co będą mogły powstać bardziej efektywne, większe podmioty lecznicze.
Projekt zmiany systemowej w ochronie zdrowia wprowadza też szczegółowe regulacje dotyczące tworzenia i zatwierdzania programów naprawczych tworzonych przez placówki, w których wystąpiła strata netto.
Instrumentami wsparcia dla placówek medycznych będą: środki z KPO, Funduszu Medycznego, Unii Europejskiej, NFZ, środki z BGK na wsparcie finansowe oraz budżet państwa. Po przejściu pełnej ścieżki programu naprawczego (oraz akceptacji przez AOTMiT) podmioty mogłyby skorzystać z doraźnego albo długoterminowego pakietu wsparcia.
Docelowym rozwiązaniem jest bezpieczna sieć stabilnych finansowo szpitali, realizujących świadczenia wysokiej jakości. Istotne jest przy tym równomierne rozmieszczenie realizacji świadczeń adekwatnie do potrzeb danego terenu oraz koordynacja leczenia szpitalnego z AOS i POZ.
Wiąże się z tym ostatni element procesu zmiany systemowej – „odwracanie piramidy świadczeń”, czyli przebudowa ochrony zdrowia w celu uwolnienia zasobów lecznictwa szpitalnego i zwiększenia dostępności.
PREZENTACJA – Procesy Zmiany Systemowej
Źródło – Ministerstwo Zdrowia
